Skopiuj link
Odpowiedź:
Zasady zaliczania do stażu pracy w Polsce okresów pracy za granicą zostały uregulowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1065 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Przepis ten stanowi, iż udokumentowane okresy zatrudnienia, przebyte za granicą u pracodawcy zagranicznego, są zaliczane do okresów pracy w Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie uprawnień pracowniczych.
Cytowany przepis pozwala na zaliczenie do stażu pracy w Polsce pracy świadczonej za granicą na podstawie umowy o pracę. Nie stanowi on podstawy do uwzględnienia okresów zatrudnienia u pracodawcy zagranicznego na innej podstawie prawnej niż umowa o pracę, np. na podstawie umowy cywilnoprawnej, a także okresów, w których pracownik prowadził za granicą własną działalność gospodarczą.
Podstawę zaliczenia okresu zatrudnienia u pracodawcy zagranicznego do stażu pracy w Polsce stanowi jego udokumentowanie przez pracownika. Przepisy nie wskazują dokumentów, jakie powinien przedstawić pracownik. Pomocne w tym zakresie jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 894 z późn. zm.). Dopuszcza ono potwierdzenie okresów zatrudnienia za pomocą świadectw pracy oraz innych dokumentów potwierdzających okresy zatrudnienia. Pracownik nie musi zatem przedstawiać świadectwa pracy wystawionego przez pracodawcę zagranicznego. Może przedstawić wszelkie dokumenty potwierdzające jego staż pracy u rzeczonego pracodawcy, np. umowę o pracę, zaświadczenie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu zatrudnienia, potwierdzenia wypłaty wynagrodzenia. Rzeczone dokumenty powinny jednak pozwalać na uznanie ich za wiarygodne oraz potwierdzające fakt zatrudnienia. Będzie to możliwe, jeżeli dokumenty zawierać będą nazwę pracodawcy, adres jego siedziby, określenie okresu zatrudnienia (za pomocą dat dziennych) oraz dane wystawcy dokumentu.
Ustawodawca nie wprowadził wymogu przedstawienia przez pracownika tłumaczenia dokumentów potwierdzających jego okres zatrudnienia za granicą. Przyjąć jednak należy, iż pracownik powinien je przedstawić, jeżeli pracodawca poprosi o przedstawienie tłumaczenia. Ciężar udokumentowania okresu pracy za granicą spoczywa bowiem na pracowniku. W interesie pracownika jest zatem umożliwienie pracodawcy zapoznania się z treścią dokumentów.
Tłumaczenie nie musi zostać sporządzone przez tłumacza przysięgłego. Jednakże przygotowanie tłumaczenia przez tłumacza przysięgłego nadaje mu większą wiarygodność.