Skopiuj link
Odpowiedzialność za wykroczenia
Zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 1 ustawy kto, wbrew zakazowi handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem w niedziele lub święta, powierza wykonywanie pracy w handlu lub wykonywanie czynności związanych z handlem pracownikowi lub zatrudnionemu, podlega karze grzywny w wysokości od 1.000 do 100.000 zł.
Wykroczenie, o którym mowa w cytowanym przepisie, popełni osoba, która wbrew zakazowi z art. 5 ustawy, powierzy pracownikowi lub zatrudnionemu wykonywanie pracy w handlu lub wykonywanie czynności związanych z handlem.
Z treści art. 10 ust. 2 ustawy wynika, iż wykroczenie stanowić będzie również powierzenie, wbrew zakazowi handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem po godzinie 14:00 w dniu 24 grudnia lub w sobotę bezpośrednio poprzedzającą pierwszy dzień Wielkiej Nocy, wykonywania pracy w handlu lub wykonywania czynności związanych z handlem pracownikowi lub zatrudnionemu. Ma ono być zagrożone karą grzywny od 1.000 do 100.000 zł .
Niezwykle szeroki jest zakres czynności, których powierzenie pracownikowi lub zatrudnionemu stanowić będzie w/w wykroczenia. Wykroczeniem ma być bowiem nie tylko powierzenie pracy w handlu, ale również powierzenie czynności związanych z handlem. Przepis art. 3 pkt 3 ustawy pod pojęciem wykonywania czynności związanych z handlem karze rozumieć wykonywanie w placówce handlowej czynności bezpośrednio związanych z handlem przez pracownika lub zatrudnionego, a także wykonywanie w takiej placówce przez pracownika lub zatrudnionego czynności związanych z magazynowaniem towarów lub ich inwentaryzacją.
Nie będzie miało znaczenia, czy osoba, której powierzane są w/w czynności świadczy pracę na podstawie umowy o pracę, umowy prawa cywilnego czy jest zatrudniona na podstawie przepisów o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Ustawodawca w art. 10 ust. 1 posłużył się pojęciami „pracownik” i „zatrudniony”, które zostały zdefiniowane odpowiednio przez art. 3 pkt 4 i 5 ustawy. Pod pojęciem pracownika rozumieć zatem należy osobę zatrudnioną w placówce handlowej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, a także osobę skierowaną do wykonywania w placówce handlowej pracy tymczasowej na podstawie umowy o pracę, zgodnie z przepisami o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, zaś pod pojęciem zatrudnionego – osobę fizyczną, wykonującą w placówce handlowej pracę na podstawie umów prawa cywilnego, a także osobę skierowaną do wykonywania w placówce handlowej pracy tymczasowej na podstawie umowy prawa cywilnego, zgodnie z przepisami o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.
Kodeks karny
Osoba naruszająca zakaz handlu w niedzielę będzie mogła zostać pociągnięta do odpowiedzialności z tytułu popełnienia przestępstwa. Przepis art. 218a k.k. stanowi, iż kto, złośliwie lub uporczywie narusza przepisy o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.
Ustawodawca w treści art. 218a k.k. posłużył się dwoma pojęciami nieostrymi: złośliwie i uporczywie. Wydaje się, iż pojęcia te powinny być interpretowane w sposób przyjęty przez doktrynę i judykaturę przy wykładni innych przepisów Kodeksu karnego, które się nimi posługują. Przykładowo na tle art. 218 ust. 1a k.p. (złośliwe lub uporczywe naruszanie praw pracownika) Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. akt WA 18/16 stwierdził iż: „Znamię uporczywości zakłada dwa elementy: złą wolę sprawcy i długotrwałość jego zachowania. Owa uporczywość uzewnętrznia się natrętnymi, sekwencyjnymi czy powtarzalnymi zachowaniami (analogicznie jak w wypadku przestępstwa określonego w art. 209 k.k.). Natomiast złośliwość objawia się w niemożliwej racjonalnie do umotywowania woli zaszkodzenia pracownikowi, perfidnym zachowaniu, dokuczeniu mu, poniżeniu, wyrządzeniu krzywdy”.