Niepodjęcie pracy na umowie o pracę z przesuniętym terminem rozpoczęcia pracy a obowiązek wydania świadectwa pracy

Zgodnie z art. 26 kodeksu pracy (dalej: KP), stosunek pracy nawiązuje się w terminie określonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy, a jeżeli terminu tego nie określono – w dniu zawarcia umowy. Samo zawarcie umowy o pracę nie jest tożsame z powstaniem stosunku pracy, jeżeli nie jest ono związane z podjęciem umówionej pracy.

Jeżeli obydwie wspomniane daty, tj. data zawarcia umowy o pracę i data rozpoczęcia pracy nie przypadają na ten sam dzień, to w takim przypadku dochodzi do zawarcia umowy o pracę z przesuniętym w czasie dniem rozpoczęcia pracy.

W takim układzie, stosunek pracy nie powstaje w dniu zawarcia umowy o pracę, lecz w dniu rozpoczęcia pracy. Tym samym, w okresie między zawarciem umowy o pracę a terminem określonym w niej jako data rozpoczęcia pracy stosunek pracy pracy nie istnieje. W tym okresie umowa taka może być rozwiązana na zasadach ogólnych przewidzianych w kodeksie pracy, w tym m.in. za porozumieniem stron, tak jak to miało miejsce w przypadku przedstawionym w zapytaniu (por. wyrok Sądu Najwyższego z 29.10.2007 r., II PK 56/07, OSNP 2008/23-24/350).

Jak wynika z treści art. 97 § 1 KP, świadectwo pracy wydaje się w związku z rozwiązaniem stosunku pracy, a nie rozwiązaniem umowy o pracę. Dlatego też w sytuacji, gdy stosunek pracy w ogóle nie powstał pracodawca nie jest zobowiązany do wydania świadectwa pracy.