Jak ustalić długość okresu wypowiedzenia umowy o pracę?

Czy wskazane powyżej okresy zatrudnienia się sumują przy ustalaniu okresu wypowiedzenia?

Odpowiedź:

Długość okresu wypowiedzenia umowy na czas określony, jak i umowy na czas nieokreślony uzależniona została od stażu pracy u pracodawcy zatrudniającego danego pracownika (tzw. zakładowy staż pracy). W myśl art. 36 § 1 k.p. długość okresu wypowiedzenia wynosi:

1. 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy;
2. 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy;
3. 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.

Przy ustalaniu stażu pracy, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia, uwzględnić należy wszystkie okresy zatrudnienia pracownika u konkretnego pracodawcy, w tym również okresy zatrudnienia, pomiędzy którymi była przerwa. Ustawodawca nie wprowadza bowiem wymogu ciągłości zatrudnienia.

Wyjątkowo do stażu pracy, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia, można wliczyć okresy pracy u poprzedniego pracodawcy. Ma to miejsce, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 23¹ k.p., a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika (art. 36 § 1¹ k.p.).

Pracodawca, u którego są wykonywane roboty publiczne, zatrudnia bezrobotnego na podstawie umowy o pracę. Czas jej trwania podlega zatem uwzględnieniu przy ustalaniu pracowniczego stażu pracy. Rzeczonych umów nie uwzględnia się natomiast przy ustalaniu upływu limitów w zatrudnieniu na czas określony (zob. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2002 r., sygn. akt I PKN 546/01).

Zgodnie z dyspozycją art. 16 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1220), zwanej dalej ustawą nowelizującą, przy ustalaniu długości okresu wypowiedzenia umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, których wypowiedzenie następuje począwszy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, nie uwzględnia się okresów zatrudnienia u danego pracodawcy, przypadających przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Tym samym przy ustalaniu stażu pracy pracowników zatrudnionych na podstawie umów na czas określony trwających w dniu wejścia w życie nowych przepisów o okresach wypowiedzenia umów na czas określony, tj. w dniu 22 lutego 2016 r., nie uwzględnia się czasu sprzed wejścia w życie nowych przepisów. Wlicza się wyłącznie okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę trwającej w dniu 22 lutego 2016 r. następujący po dniu wejścia w życie ustawy nowelizującej. Natomiast ustalając staż pracy, od którego zależy okres wypowiedzenia umowy na czas określony, która nie trwała w dniu wejścia w życie nowelizacji, uwzględnia się całość stażu pracy u danego pracodawcy, tj. okres przed jak i po 22 lutego 2016 r.

Przy ustalaniu długości okresu wypowiedzenia pracodawca powinien zatem uwzględnić wszystkie okres zatrudnienia, w których pracownik świadczył pracę na jego rzecz.