Skopiuj link
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zwalnia z podatku dochodowego od osób fizycznych ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.
Z przedmiotowego zwolnienia korzysta wyłącznie ekwiwalent pieniężny. Oznacza to, iż zwolnienie nie ma zastosowania do ekwiwalentu, który ma charakter niepieniężny, np. przybiera formę świadczeń w naturze.
Dla możliwości zastosowania przedmiotowego zwolnienia niezwykle istotne jest, aby używane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy narzędzia, materiały i sprzęty stanowiły własność pracownika. Okoliczność ta powinna zostać potwierdzona stosownymi dowodami. Nie stanowi jednak wystarczającego dowodu złożenie przez pracownika oświadczenia, iż przy wykonywaniu pracy posługuje się stanowiącymi jego własności narzędziami, materiałami lub sprzętem. Jak wyjaśnił bowiem Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 13 marca 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 59/07: „Płatnik, stosując przepis art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy, musi zatem wykazać, że narzędzia, materiały czy sprzęt, którymi posługuje się pracownik wykonując pracę dla pracodawcy, stanowią jego własność. Musi zatem dysponować odpowiednimi dowodami. Z tego też względu winien zażądać od pracownika wykazania dowodem, który nie budzi wątpliwości, że konkretne narzędzie jest jego własnością. Z reguły będą to, jak wskazała strona skarżąca, faktury, dowody zakupu. Oświadczenie, aby mogło stanowić dowód własności sprzętu czy narzędzi, nie może budzić wątpliwości, a więc winno być poparte takimi dowodami, które pozwolą bez wątpienia uznać je za potwierdzające prawo własności pracownika do danego sprzętu, narzędzi czy materiałów. Skoro omawiany przepis jednoznacznie wymaga, aby narzędzie, sprzęt czy materiały stanowiły własność pracownika, nie można wymogu tego traktować dowolnie.”.
Narzędzia, materiały lub sprzęty muszą być rzeczywiście wykorzystywane przy wykonywaniu przez pracownika pracy. Również ta okoliczność powinna zostać potwierdzona odpowiednimi dowodami. Powinno z nich wynikać w sposób nie budzący wątpliwości, iż przy wykonywaniu pracy pracownik korzystał z własnych narzędzi, materiałów lub sprzętów.
Ekwiwalent powinien równoważyć używanie przez pracownika do wykonania obowiązków służbowych własnego sprzętu, narzędzi i materiałów. W związku z tym pracodawca ustalając wartość ekwiwalentu powinien uwzględnić całokształt okoliczności towarzyszących świadczeniu przez pracownika pracy, w szczególności ilość roboczogodzin używania danego sprzętu, normy zużycia używanych narzędzi.
Ustawodawca nie ustanowił limitów kwotowych zwolnienia. Tym samym cała wartość ekwiwalentu zwolniona jest z podatku.
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
[email protected]
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta