Skopiuj link
Odpowiedź:
Przepisy o minimalnej stawce godzinowej winny być uwzględniane przy ustalaniu wynagrodzenia należnego wykonującemu zlecenie lub świadczącemu usługi w umowach zlecenia i w umowach o świadczenie usług, do których na podstawie odesłania z art. 750 k.c. mają zastosowanie przepisy o umowie zlecenia. Przy czym z art. 1 pkt 1b ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2008 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wynika, iż chodzi o umowy zawierane przez przyjmującego zlecenie lub świadczącego usługi będącego osobą fizyczną wykonującą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem Europejskiego Obszaru Gospodarczego, niezatrudniającą pracowników lub niezawierającą umów ze zleceniobiorcami, lub przez osobą fizyczną niewykonująca działalności gospodarczej z przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.) albo z inną jednostką organizacyjną, w ramach prowadzonej przez te podmioty działalności.
Ustawodawca przewidział jednak sytuacje, w których przepisy o minimalnej stawce godzinowej nie mają zastosowania do umowy zlecenia lub do umowy o świadczenie usług, mimo że są one zawierane przez wskazane powyżej podmioty. Z art. 8d ust. 1 ustawy wynika, iż przepisów o minimalnej stawce godzinowej nie stosuje się do:
- umów zlecenia i umów o świadczenie usług, do których zgodnie
z art. 750 k.c. zastosowanie mają przepisy o umowie zlecenia, jeżeli o miejscu i czasie wykonania zlecenia lub świadczenia usług decyduje przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi i przysługuje mu wyłącznie wynagrodzenie prowizyjne; - umów dotyczących usług opiekuńczych i bytowych realizowanych poprzez prowadzenie rodzinnego domu pomocy na podstawie art. 52 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U.
z 2016 r. poz. 930 z późn. zm.); - umów:
- o pełnienie funkcji rodziny zastępczej zawodowej,
- o utworzeniu rodziny zastępczej zawodowej lub rodzinnego domu dziecka,
- w przedmiocie prowadzenia rodzinnego domu dziecka,
- w przedmiocie pełnienia funkcji rodziny pomocowej,
- w przedmiocie pełnienia funkcji dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej typu rodzinnego,
- w przedmiocie pełnienia funkcji wychowawcy wyznaczonego do pomocy w kierowaniu placówką opiekuńczo-wychowawczą typu rodzinnego, w przypadku gdy w tej placówce nie ma zatrudnionego dyrektora
– jeżeli ze względu na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 1 doba;
- umów dotyczących usług polegających na sprawowaniu opieki nad grupą osób lub osobami podczas wypoczynków lub wycieczek – jeżeli ze względu na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 1 doba;
- umów dotyczących usług opieki domowej nad osobą niepełnosprawną, przewlekle chorą lub w podeszłym wieku, gdy w związku z ich wykonywaniem osoba świadcząca usługi zamieszkuje wspólnie z podopiecznym w jego mieszkaniu lub domu, a ze względu na charakter sprawowanej opieki usługi są świadczone jednej osobie lub wspólnie zamieszkującej rodzinie nieprzerwanie przez okres dłuższy niż jedna doba, z wyjątkiem przypadku świadczenia usług we wszelkich placówkach świadczących całodobowe usługi dla osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych lub w podeszłym wieku.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż rozważają Państwo zastosowanie pierwszego ze wskazanych powyżej wyjątków. Konieczna jest zatem analiza, czy spełnione są przesłanki określone w przepisie go statuującym.
Z dyspozycji art. 8d ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, iż ma on zastosowanie, jeżeli przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi zostało przyznane prawo do decydowania o miejscu i czasie wykonania zlecenia lub świadczenia usługi. Przepisy o minimalnej stawce godzinowej należy zatem uwzględnić w umowach, w których z góry ustalono miejsce i czas ich wykonania bądź prawo ich wyboru przyznano podmiotowi polecającemu wykonanie zlecenia lub świadczenie usługi.
Kolejnym warunkiem zastosowania przepisu jest ustalenie w umowie, iż przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi przysługuje wyłącznie wynagrodzenie prowizyjne. W systemie prowizyjnym wysokość wynagrodzenia uzależniona jest od osiągnięcia przez zleceniobiorcę lub świadczącego usługi określonych celów lub spełnienia innych dodatkowych kryteriów, np. osiągnięcia określonej wielkości sprzedaży w ustalonej jednostce czasu. Przy czym wynagrodzenie przysługuje jedynie w przypadku, gdy zleceniobiorca lub świadczący usługi osiągnie założone cele lub spełni dodatkowe kryteria.
Z Państwa opisu wynika, iż zleceniobiorca nie będzie miał faktycznej możliwości wyboru ani czasu, ani miejsca realizacji zlecenia. Decyzje podatkowe muszą bowiem zostać przekazane adresatom w ściśle określonym terminie. Co więcej, zleceniobiorca realizując zlecenie będzie ograniczony porą, w jakiej możliwe jest doręczenie decyzji adresatom. Należy także zauważyć, iż decyzje podatkowe winny zostać dostarczone pod ściśle określone adresy. Zleceniobiorca nie decyduje zatem o miejscu ich dostarczenia, a tym samym o miejscu wykonania zlecenia. W związku z tym wynagrodzenie zleceniobiorcy powinno zostać ustalone z uwzględnieniem przepisów o minimalnej stawce godzinowej.
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
[email protected]
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta