Skopiuj link
Jednym z uprawnień przyznanych pracownikom powołanym do pełnienia służby wojskowej jest prawo do odprawy pieniężnej. Przepis art. 125 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1534 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, przyznaje pracownikom powołanym do zasadniczej służby wojskowej, okresowej służby wojskowej lub terytorialnej służby wojskowej prawo do odprawy pieniężnej. Na mocy odesłania z art. 133 ustawy rzeczone uprawnienie przysługuje również osobom powołanych do pełnienia służby przygotowawczej. Taką interpretacje przepisów potwierdził Departament Prawny Głównego Inspektoratu Pracy w stanowisku nr: GPP-459-4560-11-1/11/PE/RP. W rzeczonym stanowisku GIP stwierdził bowiem: „Mając na uwadze treść art. 133 ustawy, który gwarantuje żołnierzom pełniącym służbę przygotowawczą oraz członkom ich rodzin szczególne uprawnienia przewidziane dla żołnierzy zasadniczej służby wojskowej i członków ich rodzin na zasadach określonych w art. 118-132, nie można odmówić pracownikowi powołanemu po raz pierwszy do służby przygotowawczej prawa do odprawy. Oznacza to, że przepis art. 125 ww. ustawy ma zastosowanie w takim samym zakresie do pracownika powołanego do służby przygotowawczej na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do tej służby jak i do pracownika, który ochotniczo zgłosił się do odbycia zasadniczej służby wojskowej zgodnie z art. 83 ust. 1 lub 2 ustawy.”.
Z dyspozycji art. 125 ustawy wynika, iż odprawa przysługuje w wysokości dwutygodniowego wynagrodzenia obliczonego według zasad określonych dla ustalania ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy. Oznacza to, iż przy ustalaniu jej wysokości mają zastosowanie zasady określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. z 1997 r., nr 2, poz. 14 z późn. zm.).
Roszczenie o wypłatę odprawy staje się wymagalne w dniu poprzedzającym dzień stawienia się pracownika w jednostce wojskowej, czyli w ostatnim dniu świadczenia przez pracownika pracy przed rozpoczęciem służby wojskowej.
Odprawa wypłacana pracownikom powołanym do zasadniczej służby wojskowej, okresowej służby wojskowej lub terytorialnej służby wojskowej oraz służby przygotowawczej ma charakter jednorazowy. Ustawa wyraźnie bowiem zastrzega, iż odprawa nie przysługuje w razie ponownego powołania do tej samej służby.
Rzeczona odprawa nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Przepis § 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 2236 z późn. zm.) stanowi, iż podstawy wymiaru składek nie stanowią odprawy wypłacone pracownikom powołanym do zasadniczej służby wojskowej na podstawie art. 125 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2015 r. poz. 827, z późn. zm.).
Mimo że powołany artykuł wprost odnosi do art. 125 ustawy, ma on również zastosowanie do odprawy wypłacanej pracownikom powołanym do służby przygotowawczej. Jak wskazano wcześniej, na podstawie odesłania z art. 133 ustawy do pracowników powołanych do służby przygotowawczej ma zastosowanie m.in. art. 125 ustawy.
Radca Prawny
Dominika Zarzycka-Dudek
Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta